Jakie materiały są używane do wykonania rdzenia transformatora?

Żelazny rdzeń transformatora jest zwykle wykonany z blachy ze stali krzemowej. Stal krzemowa to rodzaj stali zawierającej krzem (zwanej także krzemem). Powodem, dla którego stal krzemowa jest używana jako żelazny rdzeń transformatora, jest to, że sama stal krzemowa jest materiałem magnetycznym o silnym przewodnictwie magnetycznym. Może generować dużą intensywność indukcji magnetycznej w cewce pod napięciem.

Dlatego można zmniejszyć rozmiar transformatora. Straty mocy transformatora w stanie prądu przemiennego wynikają nie tylko z rezystancji cewki, ale także z żelaznego rdzenia pod wpływem namagnesowania prądu przemiennego. Stratę mocy w żelaznym rdzeniu nazywa się zwykle „stratą żelaza”. Utrata żelaza jest spowodowana dwoma przyczynami: „stratą histerezy” i „stratą prądu wirowego”.

Istnieje wiele materiałów do produkcji rdzeni żelaznych, a najczęściej spotykanymi są blachy ze stali krzemowej, ferryty itp.

Żelazny rdzeń transformatora wykonany jest zgodnie z zasadą indukcji elektromagnetycznej. Odgrywa głównie rolę magnetyczną. Dopiero po przewodzeniu magnetycznym można przeprowadzić konwersję magnetoelektryczną. Główną funkcją rdzenia transformatora jest pełnienie roli przewodnictwa magnetycznego i szkieletu. W transformatorze, jako element przewodnictwa magnetycznego, znajduje się on w stale zmieniającym się polu elektromagnetycznym, a także stale zmienia się intensywność magnesowania i indukcja magnetyczna żelaznego rdzenia. Prawie wszystkie rdzenie transformatorów wymagają wysokiej przenikalności magnetycznej. Wspólny żelazny rdzeń ma kształt „słońca”, z cewkami pierwotną i wtórną nawiniętymi na poziomej linii pośrodku.